බුදුන්වහන්සේ, යේසුස්වහන්සේගේ ශ්‍රාවකයෙක් කිරීම

මෑත දිනෙක අසන්නට ලැබුණු බණක් හේතුවෙන් මම බෙහෙවින් පුදුමයටත් කම්පාවටත් පත් වීමි. අදාළ ධර්ම දේශනාව කව්රුන් විසින් කොතැනකදී කලේද යන්න මෙහිදී වැදගත් නොවේ. මගේ ඇතැම් මිතුරන් එය දන්නා නමුත් එතනින් එහාට ඒ පිලිබඳ යමක් සඳහන් කිරීම නුවුමනාය. කෙසේ වුවද, අදාළ ස්වාමීන්වහන්සේ 'මහමෙව්නාවේ' හාමුදුරුවන්ගේ අනුගාමිකයකු බව සඳහන් කිරීම වැදගත් වේ යයි සිතමි.

බුදුන් වහන්සේ අවරුදු හයක් අප වෙනුවෙන් දුෂ්කර ක්‍රියා කල අතර එසේ කලේ ලෝක සත්ත්වයා විඳින දුක දැක එයින් ඔවුන් මුදා ගැනීමට ක්‍රමයක් සෙවීම සඳහාය යනුවෙන් එම ධර්ම දේශනාවේදී ප්‍රකාශ කරන්නට යෙදුනි. මා දන්නා පරිදි සිද්ධාර්ථ කුමාරයා දුෂ්කර ක්‍රියා කලේ සත්‍යය සොයා ගන්නා පරමාර්ථයෙනි. ධර්මය අවබෝධ වීමට පෙර පටන්ම එය අවබෝධ කරගැනීමෙන් අනෙක් අය ගොඩ ගන්නා පරමාර්ථය එතන වීද යන්න අපි නොදන්නෙමු. ධර්මය අවබෝධ වූ පසු වෙනත් අයට දේශනා කිරීම වෙනමම කරුණකි. එහෙයින් අනුන් වෙනුවෙන් දුෂ්කර ක්‍රියා කළේය යයි ප්‍රත්‍යක්ෂව සඳහන් කල නොහැකියි. බුදු කෙනෙක් පහල වන්නේ අනුන්ගේ කරුම කර ගැහීමට නොවේ. අනුන් නිසා, අනුන් වෙනුවෙන් දුෂ්කර ක්‍රියා කරන්නේ කෙසේදැයි මම නොදනිමි.

කතෝලික දහමට අනුව යේසුස් වහන්සේ නම් අනුන් වෙනුවෙන් දුක් වින්ද සේක. දෙවියන් වහන්සේ විසින් සිය පුත්‍රයා එවන ලද්දේ, පව්කාර මිනිසුන්ගේ පව් තම වෙත ගෙන ඒ මිනිසුන් ස්වර්ගයට යැවීමට උපකාර වීමට යයි කියවේ. උන්වහන්සේ කුරුසිය කර ගසන්නේද ලෝ වැසි මිනිසුන් වෙනුවෙනි. ඒ අනුව, යේසුස් වහන්සේ නම් දුෂ්කර ක්‍රියා කලේ අනුන් වෙනුවෙනි. මේ අනුව උක්ත ප්‍රකාශය බුදු දහමට වඩා වලංගු වන්නේ කතෝලික දහමටය. නමුත් එම දේශනාව සිදු කලේ බෞද්ධ භික්ෂුවකි.

මහමෙව්නාවේ කෙරෙන ඇතැම් කරුණු සම්බන්ධයෙන් බෞද්ධ ආභාෂයට වඩා කතෝලික අභාෂය තිබෙන බව කියවේ. නමුත් මා එය මුලින්ම දැනුවත්ව අත් වින්දේ යථෝක්ත ධර්ම දේශනාවේදීය. එහිදී බෞද්ධයෙකු වශයෙන් මා හට සංවේගයක් ඇති වීම සාධාරණ යයි සිතේ. ඉහත දේශනාවට අනුව බුදුන් වහන්සේ යේසුස් වහන්සේගේ ශ්‍රාවකයෙක් බවට පත් කළේය වැනි අදහසක් මට ඇති විය. නමුත් බුදුන් වහන්සේ වැඩ සිටියේ යේසුස් වහන්සේ ජීවත් වූ කාලයට බොහෝ පෙරය.

මෙහි ගැටලුව වන්නට ඇත්තේ, 'මහමෙව්නාවේ' ඇතැම් ස්වාමීන්වහන්සේලා යෙසුස්වහන්සේගේ ශ්‍රාවකයන් වීම දැයි මා තුල සියුම් සැකයක් උපදී.