ඔවුහු සිය අරගලයට ආශීර්වාද කරන මෙන් සෆාර්ට බල කළහ. සෆාර්ට විකල්පයක් නොවීය. ඔහු අකමැත්තෙන් වුවද එම සටනට ආශීර්වාද කළේය.
හින්දු බහුතරයකින් සමන්විත වූ හින්දු - මුස්ලිම් ඒකාබද්ධ හමුදාවක් මුස්ලිම් අධිරාජ්‍යයකුගේ නාමයෙන් බ්‍රිතාන්‍යයන්ට එරෙහිව දිල්ලියේදී සටන් වැදුණි. සටනේ අන්තිම මාසවල, දැඩි මතධාරී මුස්ලිම් සෙබලුන් ආගමනයෙන් මෙම සහෝදරත්වය තරමක් පලුදු වුවද, සැප්තැම්බර් මස මැදදී එල්ල වූ අවසන් බ්‍රිතාන්‍ය ප්‍රහාරයේදී සියලු සෙපෝයිවරු යළි එකාවන්ව සටන් කළහ.
1947 දී බ්‍රිතාන්‍යයන් ඉන්දියාවෙන් ඉවත්ව යද්දී ඉන්දියාව දෙකඩ විය. දස දහස් ගණනක් හින්දු, මුස්ලිම් සහ සීක් ජාතිකයෝ එකිනෙකා මරාගත් හ. අදටත් මෙම හින්දු - මුස්ලිම් සහ ඇතැම් විට හින්දු - සීක් අර්බුද පුපුරා හැලෙන්නේය.
1857 සහ 1947 අතර සමයේ ඉන්දියාව පාලනය කළේ කවුරුන් දැයි අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත.
(1857 දී දිල්ලියට එල්ල වූ බ්‍රිතාන්‍ය ප්‍රහාරයේ අවස්ථාවක් චිත්‍රයෙන් දැක්වේ)
No comments:
Post a Comment