ඉන්දියාවේ මහා වීර කාව්‍යය කුමක්දැයි අපෙන් ඇහුවොත් නිසැකවම ඊට පිළිතුර වන්නේ මහාභාරතය යන්නයි.
මහාභාරතය රචනා කළ බවට සැලකෙන ව්‍යාස ඍෂිවරයාගෙ බව කියවෙන සොහොන තියෙන්නෙ බටහිර රාජස්ථානයේ ජයිසල්මේර් නගරයේ යි.
ඇත්තෙන්ම, මහාභාරතය රචනා කිරීම පිළිබඳ විවිධ මත තියෙනවා. ඇතැම් මතයකින් කියවෙන්නේ එය අතීතයේ සිදුවූ යම් බල අරගලයක් මුල් කරගෙන රචනා කරනු ලැබ, පසුව ජනකතා සහ වෙනත් එකතු කිරීම් ද සමග විශාල කතා පුවතක් වූ බවයි.
ඒ කෙසේ වුණත් පුරාවෘත්තයන් කියන ආකාරයට ව්‍යාස නම් ඍෂිවරයා රචනා කළ කෘතියක් ලෙස මහාභාරතය සැලකෙනවා. ඇතැම්විට මහාභාරතය මුලින්ම රචනා කළේ ඔහු වන්නට ඇති.
එමෙන්ම ව්‍යාස ජීවත්වුණා යයි සැලකෙන්නෙ වර්තමාන ඉන්දියාවෙ උත්තරාඛන්ද් ආශ්‍රිතවයි. තවද ජයිසල්මේර්වල ඉතිහාසය වසර දහසක් තරම්වත් පැරණි නැහැ. ඒ අනුව ඇත්තෙන්ම ව්‍යාස් චත්‍රි යනු ව්‍යාසගේ සොහොන පිහිටි ස්මාරකයද යයි සැකයක් මතු වනවා.
මේ කාරණා පසෙකින් තබා, අපි පුරාවෘත්තවල කියවෙන දේ මඳකට විශ්වාස කරමින්, ව්‍යාස් චත්‍රි ගැන හඳුනාගමු.
ව්‍යාස් චත්‍රි පිහිටා තියෙන්නෙ ජයිසල්මේර් බලකොටුවට ටිකක් එපිටින්. දුර සඳහන් කළොත් කිලෝමීටරයකට ටිකක් වැඩියි. කෙටි පවුරකින් වටකරපු විවෘත බිමක මැදට වන්නට වන උස් බිමක තමයි මෙහි සොහොන් නිර්මාණය කර තිබෙන්නේ. මෙය ජයිසල්මේර් හි බ්‍රාහ්මණයින් සඳහා වූ සොහොන් බිමක් ලෙස සැලකෙන අතර ව්‍යාස් ඍෂිවරයාගෙ ස්මාරකය එහි ඇති එක් ස්මාරකයක් වනවා.
මෙහි චත්‍රි යනුවෙන් හඳුන්වන්නෙ ඉන්දීය ගෘහනිර්මාණ ශිල්පයේ එක් අංගයක්. සාමාන්‍යයෙන් එයින් ඇඟවෙන්නේ සොහොනක් හෝ ස්මාරකයක් ආවරණය කෙරෙන, අලංකාර රටාවන් සහිතව තැනෙන ගොඩනැගිල්ලක්.
ජයිසල්මේර් බලකොටුව ගැන කියෙව්වේ නැතිනම් මේ ලිපිය කියවල බලන්න.
ජයිසල්මේර්වල අනෙකුත් ගොඩනැගිලි වගේම ව්‍යාස් චත්‍රි කියන්නෙත් කහපාට වැලිගලින් තැනූවක්. එය රාජස්ථානි ගෘහනිර්මාණ ශිල්පය පිළිබඳ කදිම නිදසුනක්. මෙවැනිම තවත් ස්ථානයක් වන බඩා බාග් නම් ස්ථානයක් ද ජයිසල්මේර් හි වනවා. ඊට ජයිසල්මේර් කොටුවෙන් තවත් ටිකක් ඈතට යන්න අවශ්‍යයි.
ඒ වගේම එය හිරු බැසීම දකින්නත් සුදුසුම ස්ථානයක් බවත් එහි සිට ජයිසල්මේර් නගරය මනාව දිස්වන බවත් පැවසෙනවා. අපට ඒ පිළිබඳ කිව නොහැක්කේ අප එහි ගියේ උදය වරුවක බැවින්.
අප නැවතී සිටි තැනට ව්‍යාස් චත්‍රි ඉතා ආසන්න වූ අතර ඒ නිසා ම අප එහි ගියේ පාගමනින්. ඒ වනවිට එම ස්ථානය විවෘත කර නොතිබූ හෙයින් අපට එය දකින්න ලැබුණේ දුර සිට පමණයි. අප යද්දී එහි යම් පිරිසක් අතුපතුගාමින් සිටි අතර, ඔවුන් අප ඊට ඇතුළු වන ප්‍රධාන දොරටුව අසළට පැමිණියද අප ළඟට ආවේ නැහැ. ඔවුන් ඈත සිට පැවසූ දෙයින් අපට හැඟී ගියේ උදෑසන දහයට එය විවෘත කරන බවක්. එහෙත් එය විවෘත කරන තෙක් සිටින්න නොහැකි වුණේ අපට එදින සවස ජෝද්පූර් බලා එන්නට දුම්රිය යෙදී තිබුණ නිසයි.
ඉර බහින වෙලාවක ව්‍යාස් චත්‍රි බලන්න යන්නට නොහැකි වූ හේතුව පසුව කියන්නම්. අප දවස් දෙකක් ජයිසල්මේර් හි ඉර බසින වෙලාවල සිටියත් ඒ අවස්ථා දෙකේම අප සිටියේ වෙනත් ස්ථානවලයි. එයින් එක් වතාවක අප සිටියේ කාන්තාරයේ යි.
No comments:
Post a Comment